Om mee te blijven doen als waardevol en verantwoordelijk burger, dienen we ons herstel op de eerste plaats te zetten.
Alleen voor vandaag – 18 augustus
Bron: Basistekst, blz. 102
De bijeenkomsten waren geweldig! We kwamen elke avond samen met andere verslaafden om ervaring, kracht en hoop met elkaar te delen. En elke dag hebben wij gebruikgemaakt van wat we op de bijeenkomst hebben geleerd om door te gaan met ons herstel.
Ondertussen gaat het gewone leven verder. Werk, gezin, school, vrienden, sport, ontspanning, vrijwilligerswerk, verenigingswerk – het kost allemaal tijd. Ons dagelijks leven eist van alles en we vragen ons om die reden wel eens af ‘Hoe lang moet ik nog naar die bijeenkomsten gaan?’
Laten we hier eens even bij stilstaan. Konden wij in ons eentje clean blijven voordat we bij NA kwamen? Hoe komen we erbij dat we dat nu wel kunnen? En denk eens aan de ziekte zelf – het chronische egocentrisme, de obsessies en dwangmatige gedragspatronen die op zoveel van onze levensgebieden tot uiting komen. Kunnen we in leven blijven en van het leven genieten zonder een doeltreffende behandeling voor onze ziekte? Nee.
‘Gewone’ mensen hoeven zich wellicht geen zorgen te maken over zulke zaken, maar wij zijn geen ‘gewone’ mensen – wij zijn verslaafden. We kunnen niet doen alsof we geen dodelijke, voortschrijdende ziekte hebben want die hebben we wel degelijk. Zonder ons programma komen wij mogelijk niet meer toe aan de eisen van werk, school, gezin en al het andere. NA-bijeenkomsten geven ons de steun en richting die we nodig hebben om te herstellen van onze verslaving. Zo worden we in staat gesteld om in ons leven eruit te halen wat erin zit.
Alleen voor vandaag
Ik wil leven en van het leven genieten. Om die reden zal ik mijn herstel voorop zetten.
Ga naar overzicht augustus