Tijdens ons herstel krijgen we vaak te maken met een of andere crisis, zoals het verwerken van de dood van een dierbare…
Alleen voor vandaag – 20 augustus
Bron: Basistekst, blz. 98
Elk leven kent een begin en een einde. En toch, wanneer het einde nadert van iemand van wie wij veel houden, kan het erg zwaar zijn om het plotselinge en definitieve gemis te moeten accepteren. Ons verdriet kan zo intens zijn dat wij bang zijn om eraan onderdoor te gaan – maar dat zal niet gebeuren. Ons verdriet kan schrijnender zijn dan wat ook ooit tevoren, maar het gaat voorbij.
We hoeven niet weg te lopen voor de emoties die kunnen opkomen bij de dood van een dierbare. Dood en rouw horen erbij als we leven ‘zoals het leven is’. Als we deze gevoelens van verdriet en rouw toelaten en ervaren, dan doorleven we op diepgaande wijze zowel ons herstel als ons mens-zijn.
Soms brengt het feit van iemands dood onze eigen sterfelijkheid dichterbij. We bepalen opnieuw wat we belangrijk vinden en we zullen des te meer oog hebben voor dierbaren die we nog om ons heen hebben. Ons leven en ons leven met hen, zal eindig zijn. Nu het nog kan, willen we genieten van wat voor ons het belangrijkst is.
Mogelijk komen we erachter dat de dood van een dierbare ons helpt bij het versterken van ons bewuste contact met onze Hogere Macht. Als we in gedachte houden dat we ons bij problemen altijd tot die krachtbron kunnen wenden, dan zullen we ons daarop blijven richten, wat er om ons heen ook gebeurt.
Alleen voor vandaag
Ik zal het verlies van een dierbare aanvaarden en me wenden tot mijn Hogere Macht om mijn gevoelens te accepteren. Wat betreft mijn liefde voor hen die nog leven, zal ik eruit halen wat erin zit.
Ga naar overzicht augustus