Verslaafden neigen ertoe een verborgen leven te leiden. Het lucht enorm op als we al onze geheimen prijsgeven en de last van ons verleden met iemand delen.
Alleen voor vandaag – 4 augustus
Bron: Basistekst, blz. 32
‘Wij zijn even ziek als onze geheimen’ is een stelling die we vast al eens gehoord hebben. Maar wat houden wij dan geheim – en waarom?
We houden datgene geheim waarvoor we ons schamen. We houden zaken achter omdat we ze niet willen prijsgeven. Maar als wij ons ervoor schamen, zouden we het ons dan niet gemakkelijker maken als wij van die geheimen verlost zouden zijn?
Sommigen van ons durven de zaken waarvoor zij zich schamen om een andere reden niet te onthullen. We zouden er wel vanaf willen, maar we geloven niet dat we ervan verlost kunnen worden. We hebben de hoop opgegeven want ze hinderen ons al heel lang en we hebben al zo vaak geprobeerd om ons ervan te verlossen. De schaamte blijft en we blijven ze geheimhouden.
Wij mogen niet vergeten wie we zijn: herstellende verslaafden. We hebben heel lang geprobeerd ons drugsgebruik geheim te houden en we zijn bevrijd van obsessief en dwangmatig gebruik. Hoewel de meesten van ons tot het laatste toe gebruikt hebben, zijn we op enig moment toch op zoek gegaan naar herstel. Wij konden de last van ons drugsgebruik gewoon niet meer dragen. Toen we erkenden dat wij machteloos waren en hulp zochten bij anderen, werden we bevrijd van onze last van geheimhouding.
Dit principe geldt ook voor alle andere geheimen die wij met ons meedragen.
Ja, wij zijn even ziek als onze geheimen. Pas wanneer onze geheimen niet langer geheim zijn, zullen we loskomen van de dingen waarvoor wij ons schamen.
Alleen voor vandaag
Ik word ziek van mijn geheimen zolang ze geheim blijven. Vandaag zal ik het met mijn sponsor over mijn geheimen hebben.
Ga naar overzicht augustus