Wij zijn tijdens ons herstel zeer dankbaar geworden. Wij hebben een ziekte maar we herstellen wel degelijk.
Alleen voor vandaag – 11 februari
Bron: Basistekst, blz. 9
Actieve verslaving was geen pretje; velen van ons hebben het nauwelijks overleefd. Dat mag echter geen reden zijn om eens flink van leer te trekken tegen de ziekte, te jammeren over de gevolgen ervan of te klagen over de toestand waarmee de ziekte ons heeft opgezadeld. Op zo’n manier houden we onszelf gevangen in een sfeer van bitterheid en wrok. Door middel van aanvaarding, kunnen we een einde maken aan verbittering. Zo zetten we een stap op het pad van vrijheid en maken we een begin met geestelijke groei.
Het door verslaving ontstane lijden valt niet te ontkennen. Toch was het ook deze ziekte die ertoe heeft geleid dat we ons hebben aangesloten bij NA. Zonder deze ziekte zouden we nooit op zoek zijn gegaan naar herstel en waren de zegeningen van herstel aan ons voorbijgegaan. De ziekte leidde tot afzondering maar dwong ons ook om gezelschap te zoeken. Door de ziekte hebben we persoonlijke ervaring met lijden en dat maakt ons als geen ander geschikt om mensen zoals wij te helpen. Verslaving dwong ons op de knieën en bood ons de gelegenheid om ons over te geven aan de zorg van een liefhebbende Hogere Macht.
De ziekte van verslaving wensen wij niemand toe. Maar het feit blijft dat wij deze ziekte nu eenmaal hebben. Zonder de ziekte waren we nooit begonnen aan ons spirituele avontuur. Duizenden mensen zoeken hun leven lang naar datgene wat wij bij NA gevonden hebben: verbondenheid, een bewust contact met een Hogere Macht en het gevoel dat het leven een doel heeft. Vandaag zijn wij dankbaar voor alles wat heeft bijgedragen aan onze zegeningen.
Alleen voor vandaag
Ik aanvaard mijn ziekte als feit en ik zet in op de zegeningen van mijn herstel.
Ga naar overzicht februari
Erg mooi, en super duidelijk