Ons nieuw verworven geloof vormt een stevige basis om voor de toekomst de moed erin te houden
Alleen voor vandaag – 28 februari
Bron: Basistekst, blz. 109
Wanneer wij beginnen deel te nemen aan bijeenkomsten, dan horen we van andere verslaafden wat dit programma hun heeft geschonken. Het gaat om zaken die we voorheen nooit als geschenken zagen. Eén zo’n geschenk is dat we opnieuw in staat zijn om gevoelens te ervaren die we lange tijd door ons gebruik hadden verdoofd. We zullen er geen moeite mee hebben om liefde, vreugde en geluk als geschenken te zien, al kan het alweer een tijdje geleden zijn dat wij deze emoties ervoeren. Maar wat doen wij met ‘nare’ gevoelens zoals woede, verdriet, angst en eenzaamheid? Zulke gevoelens kunnen we toch moeilijk zien als geschenken, zou je zeggen. Hoe kunnen we nu dankbaar zijn voor iets waarvoor we het liefst hard wegrennen?
We kunnen dankbaarheid opbrengen voor zulke gevoelens door ze vanuit het juiste perspectief te zien. We dienen voor ogen houden dat wij zijn gaan geloven in een liefdevolle Hogere Macht aan wie we hebben gevraagd om zorg voor ons te dragen – en onze Hogere Macht maakt geen fouten. Zowel de ‘slechte’ als de ‘goede’ gevoelens die wij ervaren zijn feiten – en deze zijn er om een reden. Als we aan die gedachte vasthouden, dan zullen we beseffen dat er geen slechte gevoelens bestaan, alleen lessen om te leren. Ons geloof en de zorg van onze Hogere Macht geven ons de nodige moed om elke dag met alle mogelijke gevoelens om te gaan.
Tijdens ons prille herstel hebben we het vast weleens gehoord: “De last die je Hogere Macht op je schouders legt is nooit groter dan je op één dag kunt dragen.” En het vermogen om onze emoties te voelen, is een van de grootste geschenken van herstel.
Alleen voor vandaag
Ik zal proberen om mijn gevoelens te omarmen, in de vaste overtuiging dat ik over de moed beschik om met al mijn emoties om te gaan.
Ga naar overzicht februari