Als verslaafden kunnen we alleen worden geholpen wanneer we kunnen toegeven dat we volledig verslagen zijn.
Alleen voor vandaag – 13 januari
Bron: Basistekst, blz. 26
Het idee volledig verslagen te zijn, dat is nogal wat! Het betekent dat we ons moeten overgeven, dat we ons geheel en al neerleggen bij de feiten, dat we zonder voorbehoud stoppen en dat we onze handen in de lucht steken en besluiten niet langer te vechten. Wellicht betekent het dat we op onze eerste bijeenkomst de hand omhoog steken en erkennen dat wij verslaafden zijn.
Hoe weten wij dat we de eerste stap hebben gezet die ons de mogelijkheid geeft om zonder drugs te leven? Dat weten we zodra we na deze eerste enorme stap beseffen dat wij – alleen voor vandaag – nooit meer hoeven te gebruiken. Zo zit het. Gemakkelijk is het niet, wel heel eenvoudig.
We werken aan de eerste stap. We aanvaarden dat wij, inderdaad, verslaafden zijn. ‘Eén is teveel en duizend nooit genoeg’ De bewijzen daarvan liggen voor het oprapen. We geven toe dat wij niet met drugs om kunnen gaan, in welke vorm dan ook. We bekennen het; we spreken het zo nodig hardop uit.
We zetten de eerste stap als we aan de dag beginnen. Alleen voor die ene dag. Onze erkenning bevrijdt ons van de noodzaak om onze verslaving opnieuw de vrije hand te laten, alleen voor vandaag. We hebben ons overgegeven aan deze ziekte. We geven het op. We stoppen, maar door te stoppen zullen we winnen. En dat is de schijnbare tegenstelling van de eerste stap. We geven ons over om te winnen en door ons over te geven krijgen we veel meer kracht dan wij ooit voor mogelijk hielden.
Alleen voor vandaag
Ik geef toe dat ik machteloos sta tegenover mijn verslaving. Ik zal mij overgeven om te kunnen winnen.
Ga naar overzicht januari