Wij kunnen op een nieuwe manier van ons gezin genieten en voor hen iets betekenen in plaats van hen tot schande of last te zijn.
Alleen voor vandaag – 5 januari
Bron: Basistekst, blz. 118
Wij doen het geweldig in ons herstel, of niet soms? Wij gaan elke dag naar een bijeenkomst, wij brengen de avonden door met onze vrienden uit de NA-gemeenschap en elk weekeinde spoeden wij ons naar een workshop over service. Maar als het thuis om die reden in het honderd loopt, doen wij het bij nader inzien toch niet zo heel geweldig.
Wij verwachten van ons gezin dat ze het wel zullen begrijpen, we gebruiken tenslotte geen drugs meer. Waarom hebben zij geen oog voor onze vorderingen? We gaan naar bijeenkomsten, we doen service en we zijn betrokken bij de NA-gemeenschap. Beseffen zij niet hoe belangrijk dat is voor ons?
Ons gezin zal de verandering die NA in ons leven teweegbrengt niet weten te waarderen, tenzij wij het hun laten zien. Als wij gehaast de deur uitgaan voor een bijeenkomst, net zoals wij vroeger gejaagd de deur uitgingen om te gaan gebruiken, wat is er dan in feite veranderd? Als wij de behoeften en verlangens van onze partners en kinderen blijvend veronachtzamen en er niet in slagen om te erkennen dat we thuis een verantwoordelijkheid hebben, dan zijn wij in ieder geval niet bezig met ‘deze uitgangspunten in al ons doen en laten toe te passen’.
Wij behoren te leven volgens het programma, waar wij ook gaan en bij alles wat wij doen. Als wij verlangen dat spiritueel leven meer inhoudt dan theorie, dan moeten wij het ook thuis in praktijk brengen. Als wij daarin slagen, dan zal ons thuisfront het verschil zeker opmerken en er dankbaar voor zijn dat wij aansluiting hebben gevonden bij NA.
Alleen voor vandaag
Ik zal mijn herstel ook thuis in praktijk brengen.
Ga naar overzicht januari