Tijdens ons herstel zullen oude schrikbeelden ons vaak achtervolgen. Het leven kan weer zinloos, eentonig en saai worden.
Alleen voor vandaag – 12 maart
Bron: Basistekst, blz. 75
Soms lijkt het wel alsof er niets verandert. Elke dag staan wij op en gaan we naar hetzelfde werk, elke avond eten we op precies dezelfde tijd. Wij gaan elke week opnieuw naar dezelfde bijeenkomsten. De ochtendrituelen van vanochtend, waren dezelfde als die van de dag ervoor en de dagen dáárvoor. Na de hel van onze verslaving en de achtbaan van waanzin tijdens ons prille herstel, kan een stabiel leven best aantrekkelijk zijn – voor een poosje. Uiteindelijk beseffen wij echter dat we iets meer willen. Vroeg of laat hebben we genoeg van de sluipende eentonigheid en verveling van ons dagelijks bestaan.
Er komen vast en zeker tijden waarin wij ergens niet tevreden zijn met ons herstel. We hebben het gevoel dat er iets ontbreekt. Maar wat dat precies is en waardoor het komt weten we niet. Wij stellen onze dankbaarheidslijstjes op en we ontdekken letterlijk honderden dingen om dankbaar voor te zijn. Al onze behoeften zijn vervuld, ons leven is voller dan we ooit hadden gehoopt. Wat is er dan toch aan de hand?
Misschien is nu de tijd aangebroken om onze mogelijkheden volledig te benutten. Onze mogelijkheden worden slechts beperkt door wat wij kunnen dromen. Wij kunnen iets nieuws gaan leren, een nieuw doel stellen, weer eens een nieuwkomer helpen of een nieuwe vriendschap aanknopen. Door hard genoeg te zoeken, zullen we zeker iets uitdagends ontdekken. We krijgen dan weer een zinvol, afwisselend en bevredigend bestaan.
Alleen voor vandaag
Ik zal mijn sleur doorbreken en mijn mogelijkheden ten volle benutten.
Ga naar overzicht maart