Naarmate wij niet onszelf maar God in het middelpunt plaatsen, wordt onze wanhoop geleidelijk vervangen door hoop.
Alleen voor vandaag – 30 maart
Bron: Basistekst, blz. 92
Wat heerlijk om hoop te hebben! Voordat we bij NA belandden, was het leven voor velen van ons volstrekt hopeloos. Wij geloofden dat we voorbestemd waren om te sterven aan onze ziekte. Veel leden vertellen dat zij tijdens de eerste maanden in het programma op een roze wolk zaten. We zijn gestopt met gebruik, we maken vrienden en het leven ziet er veelbelovend uit. Het gaat allemaal fantastisch. Vervolgens komen we terug in de realiteit. Het leven is nog steeds het leven – wij raken nog steeds onze baan kwijt, onze partners maken het nog steeds uit, vrienden gaan nog altijd dood, we worden nog altijd ziek. Geheelonthouding biedt geen garantie dat ons leven altijd zal verlopen zoals wij het wensen.
Wanneer wij terugkeren in de werkelijkheid van het leven zoals het komt, richten we ons op onze Hogere Macht. We houden voor ogen dat het leven is zoals het is. Wat er ook gebeurt tijdens ons herstel, we hoeven niet te wanhopen want er is altijd hoop. Die hoop vinden we in onze relatie met onze Hogere Macht.
Het gaat om een relatie die zich in de loop der tijd ontwikkelt, zoals verwoord in het bovenstaande citaat: “Naarmate we God in het middelpunt plaatsen.” Zodra we meer en meer gaan vertrouwen op de kracht van onze Hogere Macht, hoeft de worsteling in het leven ons niet langer tot wanhoop te drijven. Wanneer we ons meer richten op God, richten wij ons minder op onszelf.
Alleen voor vandaag
Ik zal vertrouwen op mijn Hogere Macht. Bij alles wat er gebeurt, zal ik aanvaarden dat mijn Hogere Macht me de middelen aanreikt om daarmee om te gaan.
Ga naar overzicht maart