We gaan zitten met een schrijfblok, we vragen om leiding, pakken onze pen en beginnen te schrijven.
Alleen voor vandaag – 9 mei
Bron: Basistekst, blz. 29
We zijn in de war of we hebben pijn. Onze sponsor zegt dan wel eens “schrijf erover.” En hoewel wij misschien een diepe zucht slaken als wij ons schrijfblok tevoorschijn halen, weten wij dat het zal helpen. We zetten het allemaal op papier en zo geven wij onszelf de kans om uit te zoeken wat ons dwarszit. We weten dat we door het op te schrijven tot de kern van onze verwardheid kunnen doordringen. Zo kunnen we de werkelijke oorzaak van onze pijn te weten komen.
Vooral wanneer we stappenwerk doen, kan schrijven de moeite waard zijn. Veel NA-leden houden een dagboek bij. Louter nadenken over de Stappen, hun betekenis overpeinzen en de werking ervan analyseren, is voor de meesten van ons niet voldoende. Er zit iets in de fysieke handeling van het opschrijven dat behulpzaam is bij het verankeren van de herstelprincipes in ons hoofd en hart.
Die eenvoudige handeling van het schrijven wordt rijkelijk beloond. Helderheid, opening van zaken die tot dusver in nevelen gehuld bleven, de stem van ons geweten: het zijn slechts enkele voorbeelden. Schrijven helpt ons om eerlijker te zijn naar onszelf. We gaan ervoor zitten, we brengen ons hoofd tot rust en we luisteren naar ons hart. Wat wij in de stilte horen, zijn waarheden die we op papier zetten.
Alleen voor vandaag
Schrijven is een van de manieren om in mijn herstel op zoek te gaan naar waarheid. Vandaag zal ik over mijn herstel schrijven!
Ga naar overzicht mei
Zo toepasselijk voor mij vandaag. Of het zo moet zijn. Veel pijn en onduidelijkheden. Ga het zeker op papier zetten
Hele mooie tekst.
Ik schrijf iedere dag in mijn dagboek, wat er is gebeurd hoe ik mij voel.
De 12 stappen niet.
Maar dat ga ik er nu mee innemen
Dank jullie wel