Langzaam en voorzichtig keren wij ons eenzame en afgezonderde bestaan van verslaving de rug toe en gaan we op in het normale leven.
Alleen voor vandaag – 16 november
Bron: Basistekst, blz. 42
In onze gebruikerstijd waren velen van ons vaak alleen. We gingen koste wat het kost sociale contacten uit de weg, met name als het ging om mensen die zelf niet gebruikten. Na al die jaren in afzondering valt het niet altijd mee om een eigen plek te vinden in de drukke, soms luidruchtige NA-gemeenschap. Wij kunnen ons nog steeds alleen voelen; we hebben meer oog voor onze verschillen dan onze overeenkomsten.
Tijdens ons prille herstel krijgen we vaak te maken met overweldigende gevoelens van angst, boosheid en wantrouwen. Zulke emoties kunnen een gevoel van vervreemding opwekken, alsof we op een andere planeet zijn beland. Maar wij moeten voor ogen houden dat die vervreemding ons persoonlijke gevoel is, we mogen het niet toeschrijven aan NA.
Bij NA-Anonieme Verslaafden wordt ons een bijzondere gelegenheid geboden om vriendschap aan te gaan. Wij komen samen met mensen die ons als geen ander kunnen begrijpen. Wij worden gestimuleerd om onze gevoelens, onze problemen, ons welslagen en ons falen met hen te delen. Langzaam maar zeker zal de herkenning en identificatie bij NA het eenzame gat van vervreemding in ons hart dichten. Wij hebben het horen zeggen, en het blijkt te kloppen: het programma werkt als wij het laten werken.
Alleen voor vandaag
De vriendschap van andere leden bij de gemeenschap is een levensverlengend geschenk. Ik zal uitreiken naar de vriendschap die NA te bieden heeft en ik zal die vriendschap aannemen.
Ga naar overzicht november