Door de getoonde liefde bij NA heb ik geen reden meer om eenzaam te zijn.
Alleen voor vandaag – 14 oktober
Bron: Basistekst, blz. 262
Verslaving is de ziekte van eenzaamheid. We kunnen ons omringd weten met mensen, maar vroeg of laat drijft verslaving een wig tussen ons en zelfs onze meest dierbaren. Velen van ons zijn bij NA beland vanuit een wanhopig gevoel van eenzaamheid. Op onze eerste bijeenkomsten keken we wellicht wat schuchter en wantrouwig in het rond, maar de ontvangst was bijzonder hartelijk. Wij werden steevast verwelkomd met een omhelzing, een glimlach en een warm ‘blijf terugkomen!’
Waarschijnlijk voelden wij ons voor het eerst in lange, lange tijd weer ergens welkom. We zien de andere leden lachen en met elkaar praten en sommigen gaan na afloop met elkaar nog iets drinken. “Zullen ook wij deel gaan uitmaken van deze liefdevolle club?” We vroegen het ons af in verwondering.
Ons patroon van afzondering maakt het voor ons lastig om aan te haken, maar na enige tijd gaan we ‘erbij horen’ in plaats van ‘erbij staan’. Algauw voelen wij ons thuis wanneer wij een bijeenkomst binnenlopen. Wij maken vrienden en onze levens beginnen te veranderen.
Bij NA leren we te breken met ons afgezonderde bestaan. In onze vaste groep ontstaan stapje voor stapje nieuwe vrienden en dat blijkt veel gemakkelijker dan we dachten. Er ontstaat een gevoel van verbondenheid als we op bijeenkomsten onszelf met anderen delen.
Alleen voor vandaag
Ik ben dankbaar voor de vriendschappen die mijn Hogere Macht me bij NA heeft gegeven. Daardoor ben ik niet langer eenzaam.
Ga naar overzicht oktober