Er is iets in onze zelfvernietigende persoonlijkheid dat smeekt om mislukking
Alleen voor vandaag – 27 september
Bron: Basistekst, blz. 77
Ach wee, arme ik. Kijk eens naar mij, mijn leven is een enorme puinhoop! Ik ben weer eens onderuitgegaan en wat ik ook probeer, het wil maar niet lukken.
Velen van ons belanden bij NA met dit refrein in het achterhoofd. In ons leven is er inmiddels het nodige veranderd. Het is waar, we struikelen bij tijd en wijle en we gaan ook nog wel eens tegen de vlakte. Soms lijkt het in ons leven voor geen meter op te schieten, ook al doen we nog zo goed ons best.
Toch is er een groot verschil met toen. We hebben nu hulp van andere herstellende verslaafden bij NA. Zij helpen ons weer op de been, kloppen het stof van onze kleding en geven ons een zetje in de goede richting. Dat is het refrein van vandaag. We jammeren niet langer ‘Ik ben een mislukkeling en het wordt niks met mij.’ Tegenwoordig klinkt het ongeveer als: ‘Verdikkeme! Ik ben op mijn levenspad opnieuw gestruikeld over dezelfde steen maar binnenkort zal ik leren om het kalmer aan te doen of het in z”n geheel te voorkomen.’
Af en toe zullen we nog wel eens onderuitgaan, maar op dit moment hebben we de zekerheid van een hand die ons altijd weer op de been helpt.
Alleen voor vandaag
Als ik weer ‘ach en wee’ begin te roepen, dan zal ik mezelf eraan herinneren dat er een manier is om vooruit te komen. Ik zal openstaan voor de bemoediging en steun van NA.
Ga naar overzicht september